«Βγείτε στους δρόμους με τα τροχοκαθίσματα και τις πατερίτσες»
Η 3η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία από τα Ηνωμένα Έθνη το 1992.
Τιμάται σε όλον τον πλανήτη προωθώντας την κατανόηση σε θέματα αναπηρίας και την κινητοποίηση υπέρ των δικαιωμάτων αξιοπρέπειας και ευημερίας των ατόμων με αναπηρία.
Αυτή την προσπάθεια στηρίζει και ο Απόλλωνας δημοσιεύοντας το μήνυμα του αρχηγού της ομάδας καλαθόσφαιρας Apollon Wheelchair Χριστάκη Ιωάννου.
«Σήμερα είναι μια ξεχωριστή ημέρα για τους ανθρώπους με διάφορα κινητικά προβλήματα. Αυτό που θέλω να τονίσω σε όλους είναι ότι θα πρέπει να βγούμε στους δρόμους με τα τροχοκαθίσματα μας, τις πατερίτσες ή ότι βοηθήματα έχει ο καθένας για να περπατήσει και να φωνάξουμε παρών.
Μην μένετε στους τέσσερις τοίχους, μην είστε μίζεροι και νιώστε δυνατοί.
Πρέπει εμείς από μόνοι μας να αποδεχθούμε τον εαυτό μας και αναπόφευκτα θα μας αποδεχθεί και η κοινωνία».
Ας κοινωνικοποιηθούμε και ο υπόλοιπος κόσμος θα μας αποδεχθεί»… ανέφερε αρχικά και συνέχισε:
«O αθλητισμός είναι ένας τρόπος κοινωνικοποίησης. Συναντιέσαι με ανθρώπους οι οποίοι έχουν παρόμοια προβλήματα με σένα και σε βοηθούν να αποδεχθείς τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να ονειρεύεσαι ότι θα λάβεις μέρος σε αγώνες στίβου αλλά μπορείς να οραματίζεσαι και να συμμετέχεις σε μια ομάδα καλαθόσφαιρας με τροχοκάθισμα».
Ο Χριστάκης Ιωάννου καθηλώθηκε σε τροχοκάθισμα μετά από ατύχημα πριν από λίγα χρόνια εξιστορώντας το πως κατάφερε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της ζωής του.
«Εφάρμοσα το ρητό “όσες φορές κι αν πέσεις, τόσες πρέπει να σηκωθείς”. Αποφάσισα ότι πρέπει να είμαι όρθιος. Συνειδητοποίησα ότι θα πρέπει να πολεμήσω από την θέση στην οποία βρίσκομαι. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος».
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι μη προσβάσιμοι χώροι εξήγησε στο www.apollon.com.cy ο Χριστάκης Ιωάννου.
«Ένα από τα πιο βασικά προβλήματα είναι η έλλειψη σεβασμού προς το πρόβλημά μας. Υπάρχουν μικρά πεζοδρόμια τα οποία μπορεί να μην είναι καν ελεύθερα είτε από δέντρα είτε από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Επίσης, οι χώροι στάθμευσης κάποιες φορές δεν είναι διαθέσιμοι επειδή δεν υπάρχει ο στοιχειώδης σεβασμός από μικρή μερίδα συμπολιτών μας. Όπως επιθυμεί ο οποιοσδήποτε να επισκεφθεί ένα χώρο εστίασης, υπεραγορά, καφετέρια ή ακόμη και την περιοχή της επίχωσης για μια βόλτα, έτσι κι εμείς έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Χρειαζόμαστε χώρο στάθμευσης με ράμπα για να μπορέσουμε να κινηθούμε, ειδικές τουαλέτες για να εξυπηρετηθούμε και γενικά προσβάσιμους χώρους για ΑΜεΑ.
Τέλος, ο Χριστάκης Ιωάννου ζητά από την κοινωνία να ωριμάσει και να αποκτήσει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση προς τα άτομα αυτά.
«Το κύριο ζήτημα είναι να ωριμάσει η κοινωνία. Να αισθανθούν ότι οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα έχουν ίσα δικαιώματα με αυτούς. Χρειάζονται κι αυτοί τους χώρους τους για να κινηθούν, πρέπει να τους σέβεται και να τους κατανοεί. Να τους αφήνει διαθέσιμους τους χώρους στάθμευσης, να τους δίνουν προτεραιότητα, όχι από λύπηση ή οίκτο, αλλά από αγάπη και σεβασμό».
Τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία είναι τα ίδια, ίσως και περισσότερα από των υπολοίπων!
Στεκόμαστε δίπλα τους και τους υποστηρίζουμε καθημερινά.
Είμαστε όλοι άνθρωποι, είμαστε όλοι ίσοι!
