«Βγείτε έξω και κερδίστε αυτό τον αγώνα»

Το πρωτάθλημα του 2006 ήταν κάτι μοναδικό γιατί η ομάδα μας το κατέκτησε χωρίς να δεχθεί ήττα.

Σαν σήμερα η ομάδα μας κέρδιζε την Ανόρθωση στο Τσίρειο με 3-1 και κέρδιζε το τρόπαιο του πρωταθλητή.

Γι’ αυτό το παιχνίδι και τις μεγάλες στιγμές που ζήσαμε όλοι μας εκείνη την ημέρα, μιλήσαμε με έναν εκ των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης τον Μάρκο Μπαρούν ο οποίος ήταν και ο ποδοσφαιριστής που έδωσε την ασίστ στον Πάιβα.

«Θυμάμαι ότι νιώθαμε μεγάλη πίεση και άγχος πριν από τον αγώνα. Ήμασταν αήττητοι όλη τη σεζόν και γνωρίζαμε ότι αν δεν κερδίζαμε εκείνη την ημέρα όλη η προσπάθεια μας θα μηδενιζόταν και το όνειρο να γίνουμε πρωταθλητές θα εξαφανιζόταν»… ήταν τα πρώτα λόγια του Μάρκο και συνέχισε αναφερόμενος:

«Μπήκαμε στον αγώνα λίγο νωθρά καθώς το άγχος κυρίευε το μυαλό μας. Αυτό το εκμεταλλεύτηκε η Ανόρθωση η οποία σε μία φάση πέτυχε το γκολ και προηγήθηκε.

Η ομάδα μας όμως στη συνέχεια έδειξε σπουδαίο χαρακτήρα, πίστη και αυτοπεποίθηση και κατάφερε να το ανατρέψει, κάτι που έκανε πολλές φορές εκείνη τη χρονιά. Λίγο πριν να λήξει το ημίχρονο καταφέραμε και πετύχαμε δύο τέρματα και πήραμε το προβάδισμα. Ήταν πολύ σημαντικό αυτό για το υπόλοιπο του αγώνα.»

Σε ότι αφορά το δεύτερο γκολ, ο Μάρκο ήταν ο ποδοσφαιριστής ο οποίος δημιούργησε το γκολ και του ζητήσαμε να μας το αναλύσει λίγο περισσότερο.

«Θυμάμαι ότι υπήρχε αρκετός κενός χώρος στο αριστερό άκρο της επίθεσης και δέχθηκα την προωθημένη πάσα από κάποιον συμπαίκτη μου, νομίζω ήταν ο Μπογκτάν, και καθώς πλησίαζα προς την περιοχή είδα τον Ζοάο (Πάιβα) να σηκώνει και να ανεμίζει το χέρι του ψηλά – ήταν κάτι που έκανε πάντα ο Πορτογάλος (γέλια). Ο Ζοάο βρισκόταν ανάμεσα στους αμυντικούς της Ανόρθωσης. Ήξερα ότι ο Ζοάο θα κινηθεί στο πρώτο δοκάρι, καθώς είναι μία κίνηση που συνήθιζε να κάνει. Γνωρίζοντας αυτή τη λεπτομέρεια, σέντραρα σε εκείνο το σημείο και ο Ζοάο σκόραρε με όμορφη κεφαλιά και μας έδωσε το προβάδισμα».

 

Ο Μάρκο θυμάται τον κόσμο, την υποστήριξη και τα συνθήματα από τις εξέδρες και εξήγησε πόσο πολύ βοήθησαν στο να έρθει αυτός ο τίτλος στη Λεμεσό.

«Στο δεύτερο ημίχρονο, με γεμάτη την εξέδρα και τους χιλιάδες οπαδούς να τραγουδούν και να μας σπρώχνουν προς τη νίκη, νιώθαμε άτρωτοι. Ήταν φυσικό επακόλουθο να πετύχουμε και τρίτο γκολ και να “κλειδώσουμε” το πρωτάθλημα. Να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα μπροστά στους οπαδούς μας ήταν κάτι το απίστευτο. Ήταν μια αξέχαστη ημέρα που δεν θα λησμονήσω ποτέ».

Ο Σλοβένος κλήθηκε να μας αποκαλύψει τι λέχθηκε στα αποδυτήρια πριν την έναρξη του αγώνα και πως τους προσέγγισε ο προπονητής της ομάδας κ. Μπερντ Στάγκε ενόψει αυτής της κρίσιμης αναμέτρησης.

«Αυτός και τα μέλη του τεχνικού επιτελείου μας έδωσαν πολύ δύναμη κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς. Πίστευαν ότι θα κερδίζαμε το πρωτάθλημα μήνες πριν, από την περίοδο της προετοιμασίας και όλη αυτή η πίστη μας μετέδιδε την ενέργεια που χρειαζόμασταν για να υλοποιήσουμε τον στόχο μας. Νομίζω δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του πριν από εκείνο το παιχνίδι.

Ήταν ήρεμος και με πολύ ψύχραιμο τόνο μας είπε:

Παιδιά ξέρετε πόσοι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές δεν είχαν την τύχη να πανηγυρίσουν ένα πρωτάθλημα, εσείς όμως σήμερα έχετε την ευκαιρία να το πράξετε. Φτιάξαμε μια πολύ ωραία τούρτα, βάλαμε την κρέμα και αυτό που απομένει είναι να βάλουμε το κερασάκι από πάνω.

Στη συνέχεια με πιο έντονη και δυνατή φωνή μας ενθάρρυνε:

Βγείτε έξω και κερδίστε αυτό τον αγώνα!

Και το κάναμε!

 

 

Μετά το τελικό σφύριγμα τα συναισθήματα ήταν απερίγραπτα.

«Ένιωθα φανταστικά! Θυμάμαι αντικαταστάθηκα λίγα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα και όταν πήγα στον πάγκο συνειδητοποίησα τι συνέβαινε, ότι τα καταφέραμε και ήμασταν πλέον πρωταθλητές. Έβλεπα τις γεμάτες εξέδρες, τους χιλιάδες φιλάθλους οι οποίοι σιγά σιγά έμπαιναν στον αγωνιστικό χώρο και ετοιμάζονταν να πανηγυρίσουν το τρόπαιο. Ένιωσα ότι το μπλε κομμάτι της πόλης ζούσε και ανέπνεε για αυτή την στιγμή και πως τώρα έφτασε. Ο διαιτητής σφύριξε τρεις φορές και μετά έγινε ο χαμός, κυριαρχούσε η τρέλα και η ευτυχία. Έβλεπα τους οπαδούς να τρέχουν να πάρουν τις φανέλες, να κόψουν δίκτυ από το τέρμα, γρασίδι από τον αγωνιστικό χώρο και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να αποτελέσει αναμνηστικό αυτής της μεγάλης επιτυχίας».

Η συνέχεια όμως ήταν στην πόλη και στο κέντρο της, ο ίδιος θυμάται μάλιστα και το σιντριβάνι στον κυκλικό κόμβο του Αγίου Νικολάου.

«Μετά τον αγώνα προσπάθησα να πάω στο σπίτι μου και θυμάμαι ότι έκανα μια ώρα για να φτάσω επειδή όλοι ήταν στους δρόμους και πανηγύριζαν, οπαδοί είχαν τραπεζάκια και καρέκλες στη μέση του δρόμου, όλα τα αυτοκίνητα κόρναραν αδιάκοπα, ήταν μια τρέλα.

Όλοι οι ποδοσφαιριστές πήγαμε στο τέλος της Μακαρίου (σ.σ. εννοούσε στον κυκλικό κόμβο του Αγίου Νικολάου) εκεί όπου στήθηκε το μεγάλο πάρτι με τους οπαδούς μας. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια αυτό που έγινε. Ήταν πρωτόγνωρες καταστάσεις για μένα και ήμουν σίγουρος ότι δεν θα ζούσα τέτοιες παρόμοιες στιγμές στο μέλλον».

Γραφείο Τύπου
Απόλλων Ποδόσφαιρο (Δημόσια) Λτδ