Καλλιέργεια του πνεύματος

Διαλέξεις, Βιβλιοθήκη, Δημοπρασία και Σχολική Εστία

Παράλληλα, κάποια άλλα θέματα των διαλέξεων που έγιναν την τότε εποχή ήταν «Η εκλογή σταδιοδρομίας, πρόβλημα για τους νέους» από τον καθηγητή Τάσο Γ. Νικολαΐδη, «Ποια προβλήματα παρουσιάζει το παιδί και γιατί είναι απαραίτητη η συνεργασία σπιτιού και σχολείου» από το γυμνασιάρχη Πάνο Δ. Μέση, «Οι τρεις Ιεράρχαι και ο άνθρωπος» από τον καθηγητή Σταύρο Ολύμπιο, «Η επίδραση της συμπεριφοράς των μεγάλων επί του χαρακτήρα των παιδιών», από τον καθηγητή Ανδρέα Βαρνάβα, «Ο σημερινός πολιτισμός και η ψυχική υγεία του ανθρώπου», από τα μέλη της Παγκύπριας Εταιρείας Ψυχικής Υγιεινής, Κλ. Βάκη, Α. Γεωργιάδη και Γ. Κουτσάκο, «Από τους θησαυρούς μας στην Κύπρο», με προβολή φωτεινών εικόνων από τον καθηγητή Σ.Ν. Συρίμη και «Ο ιδεώδης τύπος γυναίκας ως παρουσιάζεται στην Αντιγόνη του Σοφοκλή» από τον εκπαιδευτικό και Διευθυντή του Γραφείου Παιδείας Κλεάνθη Γεωργιάδη.

Πέρα από τους προαναφερθέντες, στις μηνιαίες διαλέξεις που πραγματοποιούνταν κατά καιρούς, είχαν παρευρεθεί στο οίκημα του σωματείου μας και είχαν μιλήσει στα μέλη του Απόλλωνα και ο καθηγητής Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παναγιώτης Τρεμπέλας, ο γιατρός Παν. Μιχαηλίδης, η οδοντίατρος Ουρανία Λυμπουρίδου, η λόγια Τερέζα Χατζηπαύλου, καθώς και ο φιλόλογος Βάσος Ελευθεριάδης.

Εκτός, όμως, απ’ αυτές τις διαλέξεις με μορφωτικό περιεχόμενο, ο Απόλλωνας παρουσίασε και αρκετά θεατρικά έργα και κυπριακές ηθογραφίες του συμπολίτη μας καθηγητή Θρ. Μακρυγιάννη, ενώ πολλές φορές έθεσε υπό την αιγίδα του μουσικές εκδηλώσεις, όπως του βαρύτονου Κωστή Ν. Μητσάκη. Επίσης, πολλά βράδια αφιερώθηκαν σε μουσικές ακροάσεις υπό την επίβλεψη του καθηγητή, Μαρίνου Μιτέλλα.

Στο οίκημα όπου στεγαζόταν ο Απόλλωνας διατηρούσε και βιβλιοθήκη για την ψυχαγωγία και πνευματική ανάπτυξη των μελών του, ενώ κατά διαστήματα πραγματοποιείτο και δημοπρασία μικρών αντικειμένων, που έδιναν ως δώρα μέλη και φίλοι της ομάδας. Παράλληλα, με την πάροδο του χρόνου όλο και περισσότεροι νέοι «αγκάλιαζαν» την ομάδα μας, με αποτέλεσμα το οίκημα να παρουσιάζει την εικόνα σχολικής εστίας, όπου όμως δεν επιτρεπόντουσαν τα τυχερά παιχνίδια, αλλά παιχνίδια όπως το τάβλι, η σαΐτα και το μπιλιάρδο.

Λαϊκοί χοροί, θεατρικό τμήμα, χορωδία και άλλα

Ούτε, όμως, με τα καλά λόγια συμβιβάζονταν στον Απόλλωνα, αφού στόχος ήταν η επέκταση της δράσης του και σε άλλους τομείς. Μάλιστα, το Σεπτέμβριο του 1966 και σε συνεργασία με τον Κυπριακό Οργανισμό Τουρισμού ανακοίνωσε τη συγκρότηση ομάδας λαϊκών χορών (κυπριακοί χοροί), συμμετέχοντας δύο με τρεις φορές το χρόνο σε διάφορες παραστάσεις, προκειμένου να προσελκύσει το ενδιαφέρον των ξένων.

Παράλληλα, ένα μήνα περίπου αργότερα και συγκεκριμένα στις 27 Οκτωβρίου, το Δ.Σ. του Απόλλωνα, στην προσπάθειά του να επεκτείνει τη δράση του προς όλους τους τομείς πνευματικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, αλλά και να συμβάλει με όλες τις δυνάμεις για την πνευματική ανάπτυξη της Λεμεσού, προέβη στην ίδρυση θεατρικού τμήματος, αναθέτοντας τη διεύθυνσή του στο λογοτέχνη Μιχαλάκη Πιτσιλλίδη, ο οποίος μόλις μετά από δύο μέρες, το Σάββατο 29 Οκτωβρίου, θα προχωρούσε στην ανάγνωση και τη διανομή ρόλων για το έργο του με την ονομασία «ΘΕΑΝΩ».

Η επέκταση της δράσης του Απόλλωνα σε όλα τα επίπεδα είχε ωστόσο και συνέχεια. Πέρα από τη δημιουργία ομάδας λαϊκών χορών και θεατρικού τμήματος, οι «κυανόλευκοι» είχαν προχωρήσει και στη σύσταση χορωδίας. Επιπλέον δημιουργήθηκαν και άλλα αθλητικά τμήματα, όπως ομάδα καλαθόσφαιρας, ενώ σύντομα θα έπαιρνε σάρκα και οστά και η πετοσφαιρική μας ομάδα.

Ταυτόχρονα όμως, στον Απόλλωνα δεν ξεχνούσαν όλους όσοι πρόσφεραν στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ και γενικότερα στην πατρίδα, αφού καθιέρωσαν την τέλεση ετήσιου μνημόσυνου υπέρ των πεσόντων αγωνιστών, ενώ κάθε χρόνο διοργάνωναν και ενδοσωματειακούς εορτασμούς των εθνικών μας επετείων, 25ης Μαρτίου, 1ης Απριλίου και 28ης Οκτωβρίου.

Το χρυσό μετάλλιο του Απόλλωνα

Ήταν πλέον ξεκάθαρο πως όσο περνούσαν τα χρόνια, η δράση του Απόλλωνα Λεμεσού γινόταν πιο έντονη και η γκάμα του εμπλουτιζόταν όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα η προσφορά του να είναι πολυδιάστατη και να αγγίζει όλες τις κατηγορίες ανθρώπων. Ιδιαίτερης μάλιστα μνείας, αξίζει το γεγονός ότι καθιερώθηκε η βράβευση με το Χρυσό Μετάλλιο του Απόλλωνα εις μνήμη των υπέρ της Κυπριακής Ελευθερίας Πεσόντων, με πέντε άριστους απόφοιτους μαθητές και μαθήτριες Σχολών Μέσης Παιδείας Λεμεσού να βραβεύονται στο τέλος της χρονιάς. Άξιο αναφοράς, επίσης, είναι ότι ο Απόλλωνας είχε παραχωρήσει το οίκημά του στις 2 Αυγούστου 1960 με σκοπό να ιδρυθεί νέος κυνηγετικός σύνδεσμος στη Λεμεσό, ενώ τον ίδιο μήνα είχε δεξιωθεί και τιμήσει με ανθοδέσμες μέλη της ΕΟΚΑ, αφού, όπως ανέφερε ο τύπος της εποχής, πρωτοστάτησαν «εις ανδρείαν και ενεργητικότηταν».

Μία χρονιά αργότερα, ο Απόλλωνας έδειξε εμπράκτως την αλληλεγγύη του προς τον Ολυμπιακό, αφού πρόσφερε ποσό για την ανέγερση νέου οικήματος του Λευκωσιάτικου συλλόγου, μιας και στις 7 Ιουνίου του 1958 Τουρκοκύπριοι εξτρεμιστές είχαν πυρπολήσει και καταστρέψει με την ανοχή των  Άγγλων αποικιοκρατών το προηγούμενο οίκημά του, στο οποίο στεγαζόταν από το 1932. Παράλληλα με τις αλτρουιστικές τους ενέργειες, με τις οποίες αποδείκνυαν κι εμπράκτως ότι δεν είχαν τίποτα να χωρίσουν με κανένα άλλο σύλλογο, στον Απόλλωνα προχωρούσαν και στη διεξαγωγή κάποιων άλλων εκδηλώσεων, με απώτερο στόχο την ψυχαγωγία και τη διασκέδαση των μελών τους, καθιερώνοντας τον ετήσιο χορό του σωματείου.