Οι μαύρες μέρες του πολέμου

Το κοινωνικό έργο του Απόλλωνα συνεχιζόταν ανελλιπώς και ποικιλοτρόπως μέχρι και το 1974, όταν και καταγράφηκε η πιο μαύρη σελίδα στη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας με την Τουρκική εισβολή. Τότε, εκατοντάδες μέλη αλλά και αθλητές της ομάδας μας πολέμησαν για την πατρίδα, με τον τερματοφύλακά μας και έφεδρο ανθυπολοχαγό, Γιαννάκη Παπαϊωάννου, να πέφτει στο πεδίο της τιμής στις 20 Ιουλίου.Παράλληλα, στον αγώνα για να εκτελέσουν το ιερό χρέος τους προς την πατρίδα, έπεσαν μαχόμενοι ο επίσης έφεδρος ανθυπολοχαγός Σπύρος Πετούσης, ο οποίος ήταν μέλος του Απόλλωνα, αλλά και ο Σωκράτης Σωκράτους από την Ερήμη, που ήταν μέλος του χορευτικού μας συγκροτήματος, ο Ελισσαίος Ελισσαίου, επίσης μέλος του χορευτικού μας συγκροτήματος και αθλητής του σωματείου και ο Παναγιώτης Ευμενίου, μέλος του Απόλλωνα.

Στασιμότητα και ανασύνταξη

Όπως είναι αντιληπτό, τα πάντα «πάγωσαν» μετά το τεράστιο πλήγμα που δέχθηκε η Κύπρος, με τους Τούρκους να προχωρούν στην παράνομη κατοχή του 37%  της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τα πλήγματα αρκετά και ακαριαία, αφού περίπου 200.000 κάτοικοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους κι έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, ενώ υπήρξαν 4.000 περίπου νεκροί και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι.

Πλέον ο χρόνος κυλούσε επώδυνα και ο αθλητισμός περνούσε δικαιολογημένα σε δεύτερη μοίρα, αφού πρώτιστος στόχος ήταν η επιβίωση και η ανασύνταξη δυνάμεων, έτσι ώστε να μπορέσει να γίνει ένα νέο ξεκίνημα, μία καινούργια αρχή.

Παρά ταύτα, κάποιες εκδηλώσεις έγιναν, αφού ήταν προγραμματισμένες από καιρό, όπως η συμμετοχή του συγκροτήματος χορού στη Θεσσαλονίκη.