Είμαστε πια πρωταθλητές

Μετά από καθυστέρηση κάποιων χρόνων όπου χάθηκαν πρωταθλήματα για πολλούς και… διάφορους λόγους, με νέο προπονητή τον Ντίτιλμ Φέρνερ, ο Απόλλωνας κατάφερε να κάνει επιτέλους το όνειρο πραγματικότητα. Η ομάδα μας στέφθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της πρωταθλήτρια Κύπρου και άπαντες είδαν τους κόπους και τους μόχθους των τελευταίων χρόνων να καρποφορούν, ζώντας αλησμόνητες και πρωτόγνωρες στιγμές.

Μπορεί στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, οι «κυανόλευκοι» να μην έδειξαν ότι αυτή θα ήταν η χρονιά τους, ωστόσο στην πορεία κι έχοντας εντυπωσιακές επιδόσεις, όχι απλά έφτασαν στην πηγή -όπως έγινε και σε άλλες περιπτώσεις-, αλλά αυτή τη φορά ήπιαν και νερό, χαρίζοντας ανείπωτη χαρά στους χιλιάδες φίλους του «θεού».

Η ομάδα μας ξεκίνησε το νέο πρωτάθλημα, έχοντας τέσσερις νίκες και τρεις ισοπαλίες στα πρώτα επτά παιχνίδια, ωστόσο ακολούθησε η εκτός έδρας ήττα με 3-0 από την Ανόρθωση, η οποία ήταν και η κυριότερη αντίπαλός μας στην κούρσα για την κατάκτηση του τίτλου. Παρά τη «βαριά» σε έκταση ήττα και παρότι όλοι πίστευαν ότι κάπου εκεί ο Απόλλωνας θα «κλατάρει» και θα επηρεαστεί αγωνιστικά και ψυχολογικά, συνέβη το ακριβώς αντίθετο, αφού οι ποδοσφαιριστές και η τεχνική ηγεσία πείσμωσαν ακόμα περισσότερο και παρουσιάστηκαν πολύ πιο δυνατοί στη συνέχεια.

Ξεκίνησαν ένα νέο αήττητο σερί (8 νίκες και 3 ισοπαλίες) και βλέποντας, ότι θα «μονομαχήσουν» μέχρι τέλους με την ομάδα της Αμμοχώστου, πάρα πολλά κρίθηκαν στη μεταξύ τους αναμέτρηση που διεξήχθη στο Τσίρειο στάδιο στις 10 Μαρτίου 1991, στο πλαίσιο της 20ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.

Οι «κυανόλευκοι» της Λεμεσού δεν άφησαν την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη και επικράτησαν με 3-1, αποδεικνύοντας ότι τίποτα και κανένας δεν ήταν ικανά να σταματήσουν την ξέφρενη πορεία τους, όπως αποδείχθηκε και στις επόμενες έξι αγωνιστικές μέχρι και την ολοκλήρωση του ποδοσφαιρικού μαραθωνίου.

Όπως γινόταν αντιληπτό, αυτή η νίκη τόνωσε ακόμα περισσότερο την ψυχολογία όλων στο «κυανόλευκο στρατόπεδο» κι έτσι, το εμπόδιο της Ομόνοιας την επόμενη αγωνιστική φάνταζε πολύ πιο χαμηλό για τα παλικάρια του Ντίτιλμ Φέρνερ, παρά τη δυναμικότητα της αντιπάλου τους και τις δυσκολίες που παρουσιάζει διαχρονικά μία τέτοια αναμέτρηση. Αποτέλεσμα τούτου, ήταν να έρθει νέα νίκη, αυτή τη φορά εκτός έδρας με 2-0, με την ομάδα μας να κάνει ένα ακόμα βήμα για την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος στην ιστορία της.

Μάλιστα, η συνέχεια ήταν ακόμα καλύτερη, αφού με την ολοκλήρωση της 22ης αγωνιστικής, ο Απόλλωνας ήταν πλέον μόνος πρώτος στο βαθμολογικό πίνακα με 36 βαθμούς έναντι 35 των «κυανόλευκων» της Αμμοχώστου. Η ομάδα μας συνέχισε το νικηφόρο σερί που είχε ξεκινήσει από τη 17η αγωνιστική και την εντός έδρας νίκη επί της ΑΠΕΠ με 3-0 κι επικράτησε εντός έδρας και της ΕΠΑ με 5-2, ενώ η «κυρία», σκόνταψε στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», αφού είχε αναδειχθεί ισόπαλη χωρίς τέρματα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό.

Ακολούθησαν, ωστόσο, ακόμα καλύτερα νέα, μιας και με την ολοκλήρωση της 23ης αγωνιστικής, ο Απόλλωνας αποκτούσε ξεκάθαρο προβάδισμα για την κατάκτηση του τίτλου. Συγκεκριμένα, την ώρα που η ομάδα μας κέρδιζε εκτός έδρας την  Ένωση Νέων Παραλιμνίου με 2-0, η Ανόρθωση γνώριζε στο Μακάρειο στάδιο την ήττα με 4-1 από την Ομόνοια.

Πλέον, ο δρόμος για το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της ομάδας μας ήταν ορθάνοικτος, αφού, με τρεις αγωνιστικές να απομένουν, η διαφορά που χώριζε τον Απόλλωνα από την ομάδα της Αμμοχώστου ήταν στους τρεις βαθμούς κι έπρεπε να έρθουν τα πάνω-κάτω, για να διαφοροποιηθούν τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί.

Η 24η αγωνιστική δεν επιφύλασσε διαφοροποιήσεις, γιατί και οι δύο ομάδες προχώρησαν με νίκες κι έτσι, η 25η αποτελούσε σημείο αναφοράς για τους «κυανόλευκους» της Λεμεσού, αφού με νίκη θα πανηγύριζαν και μαθηματικά την κατάκτηση του τίτλου.

Έτσι και έγινε αφού στο τοπικό ντέρμπι με αντίπαλο τη συμπολίτισσα ΑΕΛ, οι ποδοσφαιριστές και η τεχνική ηγεσία έκαναν το καθήκον τους και ήταν πλέον πρωταθλητές Κύπρου για την περίοδο 1990-91. Η ομάδα μας επικράτησε με 2-0 κατακτώντας μαθηματικά τον τίτλο. Στην τελευταία αγωνιστική με αντίπαλο τη Νέα Σαλαμίνα (11 Μαΐου 1991), ο αγώνας ήταν φιέστα και μετά τη νίκη με 5-2, ο Απόλλωνας ανέβηκε στο θρόνο του πρωταθλητή Κύπρου για πρώτη φορά στην ιστορία του. Όπως ήταν λογικό, η πόλη της Λεμεσού έμοιαζε με μεθυσμένη πολιτεία, με πλήθος κόσμου, μικρούς και μεγάλους, να πανηγυρίζουν την κατάκτηση του τίτλου. Το σύνθημα «ΑΠΟΛΛΩΝ ΘΡΥΛΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ» δονούσε την ατμόσφαιρα σε όλες τις περιοχές της πόλης κι επαρχίας Λεμεσού και όλοι γιόρταζαν με την ψυχή τους το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της ομάδας. Οι πανηγυρισμοί, μάλιστα, διήρκεσαν για αρκετές μέρες, αφού επρόκειτο για μία επιτυχία δίχως προηγούμενο για τους «κυανόλευκους» της Λεμεσού και αποτέλεσε την απαρχή για τη «χρυσή» πενταετία του «Θρύλου».

Ο Απόλλωνας ήταν πανάξια κι απόλυτα δίκαια ο πρωταθλητής Κύπρου. Η πορεία του προς την κορυφή τύγχανε της καθολικής αναγνώρισης, αφού η ομάδα του Ντίτιλμ Φέρνερ είχε διάρκεια και σε απόδοση και σε αποτελέσματα -με αποκορύφωμα το ντεμαράζ από τη 17η μέχρι και την 26η αγωνιστική, όπου είχε σημειώσει δέκα σερί νίκες- και γενικότερα ήταν το πιο ολοκληρωμένο σύνολο από τα 14 που έλαβαν μέρος στην πρώτη τη τάξει εγχώρια διοργάνωση.

Μετά από 37 χρόνια από τη μέρα ίδρυσής του, ο θεός ήταν στην κορυφή του Ολύμπου και απολάμβανε το γλυκό νέκταρ της δόξας, της νίκης, των επιτυχιών, των κόπων μίας ολόκληρης χρονιάς, για να έρθει το πολυπόθητο πρωτάθλημα στη Λεμεσό. Όσο για το μοναδικό και ανεπανάληπτο κόσμο του Απόλλωνα τί να πει κανείς; Έσπασε όλα τα ρεκόρ και πλησίασε τη διάθεση των 100.000 εισιτηρίων μόνο στα εντός έδρας παιχνίδια της ομάδας μας. Συγκεκριμένα, διατέθηκαν 97.240 εισιτήρια, με το ντέρμπι κόντρα στην Ανόρθωση να είναι το παιχνίδι στο οποίο κόπηκαν τα περισσότερα εξ αυτών. Ούτε λίγο ούτε πολύ 20.053 φίλοι του ποδοσφαίρου προμηθεύτηκαν το «μαγικό χαρτάκι» για τη μεγάλη αυτή αναμέτρηση.

Η συνολική διάθεση των 97.240 εισιτηρίων ήταν άνευ προηγουμένου, με αποτέλεσμα το μέχρι πρότινος ρεκόρ των 89.821 που είχαν διατεθεί τη σεζόν 1988-89 να ανήκει πλέον στην ιστορία. Ως εκ τούτου, μόνο έκπληξη δεν προκάλεσε το γεγονός ότι ο Απόλλωνας ήταν πρώτος τόσο στη διάθεση εισιτηρίων στους εντός έδρας αγώνες όσο και γενικότερα στο σύνολο των εισιτηρίων που διατέθηκαν στο πρωτάθλημα σ’ εντός κι εκτός έδρας παιχνίδια.

Το ρόστερ: Μιχάλης Χριστοφή (26), Γιώργος Ιωσηφίδης (26), Ευγένιος Πτακ (26), Γιαννάκης Γιαγκουδάκης (25), Μάριος Χαραλάµπους (25), Πάµπος Χριστοφή (25), Δηµήτρης Ιωάννου (25), Σουάτ Πεσίροβιτς (25), Αντώνης Ηλία Αντρελλής (25), Άγγελος Τσολάκης (22), Πάµπος Πίττας (19), Χρίστος  Ιωσηφίδης (19), Δηµήτρης Ορφανίδης (14), Λάκης Αθανασίου (12), Ανδρέας Σοφοκλέους (11), Μάριος Αλεξάνδρου (3), Χρυσόστοµος Χρυσοστόµου (3), Χρυσόστοµος Τζιούρας (2), Νώντας Χριστινάκης (1).

Οι σκόρερ: Σουάτ Πεσίροβιτς (19) Ευγένιος Πτακ (11), Άγγελος Τσολάκης (11), Δηµήτρης Ιωάννου (6), Γιώργος Ιωσηφίδης (5), Πάµπος Χριστοφή (4), Πάµπος Πίττας (2), : Δηµήτρης Ορφανίδης (1), Χρίστος Ιωσηφίδης (1).